De allocatiefunctie: het hoge woord is eruit!

Detacheerder van gekwalificeerd zorgpersoneel X is verplicht aangesloten bij het bedrijfstakpensioenfonds voor de uitzendbranche StiPP. Dat adviseert advocaat-generaal Van Peursem de Hoge Raad. Eerder vond de kantonrechter dat van een verplichting geen sprake was. Het Amsterdamse hof vond in hoger beroep van wel. Beslissend in deze zaak is de uitleg van de wettelijke term ‘uitzendovereenkomst’  in het Burgerlijk Wetboek (art. 7:690 BW).
Voor de civiele kamer van de Hoge Raad spelen in deze zaak twee vragen:
1) Is voor een uitzendovereenkomst nodig dat de detacherende werkgever vraag en aanbod op de arbeidsmarkt bij elkaar brengt (een ‘allocatiefunctie’ heeft) en wat houdt dat precies in?
2) Staan de uitgezonden werknemers van X onder ‘leiding en toezicht’ van de opdrachtgevers van X (inleners van personeel)?
De AG adviseert over 1) dat een traditionele allocatiefunctie zoals bij klassieke uitzendbureaus – tijdelijke opvang van piekbelasting en ziekteverzuim niet nodig is. Beslissend is of X bedrijfsmatig personeel detacheert bij opdrachtgevers onder leiding en toezicht van die laatsten. Dat kunnen ook andere detacheringsvormen zijn, als maar van een vorm van ‘allocatie’ in deze laatste ruime zin sprake is.
Ook falen volgens de AG de klachten over het wettelijk voorgeschreven gezagsvereiste bij de inleners van X, zodat het oordeel van het hof dat sprake is van leiding en toezicht bij de inleners in stand kan blijven.
In een belastingzaak over premiesectorindeling van een payroll-bedrijf adviseerde advocaat-generaal Wattel ook over de vraag  of voor een uitzendovereenkomst in het Burgerlijk Wetboek een ‘allocatiefunctie’ nodig is. Beide advocaten-generaal , die tot een vergelijkbare algemene analyse van de term ‘allocatiefunctie’ komen,  geven de civiele en de belastingkamer van de Hoge Raad in overweging de uitspraken in beide zaken waar mogelijk af te stemmen met het oog op de rechtseenheid.
Een conclusie van de advocaat-generaal is een onafhankelijk advies aan de Hoge Raad, die vrij is dat te volgen of niet. De Hoge Raad verwacht op 23 september 2016 uitspraak in deze zaak te doen.
Bron: www.rechtspraak.nl
Read more
No Comments

Verschillen tussen Uitzenden en Payrolling

Wat zijn ze verschillen tussen een uitzendovereenkomst en een payrollovereenkomst?

Uitzendovereenkomst
Uit de wet blijkt dat een uitzendovereenkomst een specifieke arbeidsovereenkomst is. Artikel 7:690 BW bepaalt namelijk:

“ De uitzendovereenkomst is de arbeidsovereenkomst waarbij de werknemer door de werkgever, in het kader van de uitoefening van het beroep of bedrijf van de werkgever ter beschikking wordt gesteld van een derde om krachtens een door deze aan de werkgever verstrekte opdracht arbeid te verrichten onder toezicht en leiding van de derde.”

Als we deze wetsbepaling opdelen in stukken, dan blijkt dat een arbeidsovereenkomst een uitzendovereenkomst is indien:

  1. Een werknemer door een werkgever;
  2. In de uitoefening van het beroep of bedrijf van de werkgever;
  3. Ter beschikking wordt gesteld aan een derde (inlener);
  4. Om krachtens een aan deze derde verstrekte opdracht;
  5. Arbeid te verrichten;
  6. Onder toezicht en leiding van de derde.

De uitzendovereenkomst betreft aldus een driehoeksverhouding tussen de uitzendkracht, uitzendonderneming en een derde die de uitzendkracht inhuurt (inlener). De uitzendkracht is in dienst bij de uitzendonderneming en wordt vervolgens ter beschikking gesteld aan de inlener. Deze inlener heeft toezicht en leiding op de uitzendkracht.
Het doel van de uitzendverhouding is het bij elkaar brengen van vraag en aanbod van tijdelijke arbeid (allocatiefunctie). Om die reden is er bepaald dat er slechts sprake is van een uitzendovereenkomst indien de werkgever het personeel ter beschikking stelt aan derden in de uitoefening van het beroep of bedrijf. Indien een reguliere werkgever een werknemer uitleent aan een andere onderneming, dan hoeft er aldus geen sprake te zijn van een uitzendverhouding.
Payrollovereenkomst
Bij payrolling sluit de payrollonderneming met een werknemer een payrollovereenkomst uit hoofde waarvan de werknemer (vaak) langdurig wordt uitgeleend aan een inlener. De werknemer werkt vervolgens onder leiding en toezicht van de inlener. Zo bezien is er geen verschil tussen de uitzendovereenkomst en de payrollovereenkomst.
Een groot verschil tussen de uitzend- en payrollverhouding zit echter in de wijze waarop de werknemers en inleners met elkaar in contact komen. Een uitzendonderneming werft namelijk zelf actief personeel voor een opdrachtgever, om deze vervolgens voor te stellen aan de inlener. Bij payrolling is het de inlener zelf die op zoek gaat naar geschikt personeel, waarna dat personeel op de payroll geplaatst wordt bij de payrollonderneming. Veel ondernemingen schakelen dan ook een payrollonderneming in, om de administratieve en juridische rompslomp van het personeel aan de payrollonderneming uit te kunnen besteden.
Verschillen
Het voornaamste verschil tussen uitzenden en payrollen is aldus de wijze waarop de werknemers worden geworven. Dit is echter niet het enige verschil. Zo is dat payrolling over het algemeen goedkoper is dan uitzenden.
Daarnaast ziet payrolling vaak op langere opdrachten dan uitzenden. Voorts gelden bij payrolling veelal de arbeidsvoorwaarden van de inlener, terwijl dat bij uitzenden vaak pas het geval is nadat de werknemer langere tijd ter beschikking is gesteld aan de inlener.
Kortom, het ter beschikking stellen van personeel aan derden kan op twee wijzen die veel op elkaar lijken. Niettemin bestaan er cruciale verschillen tussen uitzenden en payrolling. Indien u juridisch advies nodig heeft omtrent deze twee vormen van flexibele arbeid, dan kunt u contact opnemen met mr. R. van Viersen: vanviersen@siekmanstassen.nl / 023 554 16 80 / 06 34 85 37 77.

Read more
No Comments